Maak je eigen plastic

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]

Deelnemers

kind onder begeleiding

Leeftijd

6 tot 8 jaar
8 tot 12 jaar
12+ jaar

Plaats

binnen

Ontwikkeling

Spelen en onderzoeken
Legenda

Wat is er nodig?

200 milliliter melk
2 eetlepels schoonmaakazijn
een steelpannetje
gasfornuis
een spatel
een puntzeef
keukenrol

 

Beschrijving

Heb jij al je eigen plastic gemaakt?! Met dit recept is dat echt mogelijk! Maak bijvoorbeeld een mooie sleutelhanger voor een vriend of vriendin.

Giet 200 milliliter melk in een steelpannetje en zet deze op het fornuis. Het is de bedoeling dat je de melk verwarmt maar niet aan de kook brengt. Tussendoor kun je de melk roeren met een spatel. Doe wel voorzichtig en vraag altijd een volwassene om je te helpen bij het fornuis!

Wanneer de melk goed warm is (nog net niet aan de kook), giet je 2 eetlepels schoonmaakazijn bij de melk. Blijf nu goed roeren. De melk zal gaan schiften. Er komen allemaal witte klonten in en er ontstaat geel-/groenachtig water. Haal het pannetje van het fornuis en giet de inhoud van het steelpannetje in de puntzeef (boven de gootsteen). Laat het goed uitlekken zodat je alleen de witte klonten overhoudt. Haal de klonten uit de zeef en wikkel ze in een stuk keukenrol. Knijp erin tot al het vocht eruit is. Haal het uit de keukenrol. Wanneer je jouw plastic een leuk kleurtje of vormpje wilt geven dan is dit het moment. Maak een mooie vorm van het materiaal en/of voeg voedingskleurstof toe aan de substantie. Laat het ongeveer 2 dagen drogen op een bord of aan een touwtje. Dan weet je zeker dat het plastic niet aan het bord vastkleeft. Na 2 dagen is je plastic klaar!

Wat levert het de kinderen op qua ontwikkeling, ontspanning en plezier?

Zelf iets creëren draagt bij aan het zelfvertrouwen van kinderen. Ze ervaren letterlijk een gevoel van: ‘kijk eens wat ik kan’. Bij deze activiteit is het naast het maken van plastic ook leuk dat ze zelf iets kunnen verzinnen wat ze ervan willen maken. Ze leren de unieke eigenschappen van verschillende materialen kennen. Door daarover te praten met kinderen en hen verschillen te laten zien en voelen, worden ze geprikkeld om na te denken over het ontstaan van voorwerpen om hen heen.